معنی جدال کننده

ستهنده

جنگ، ستیزه، پیکار

درگیری

مرا

جنگ، ستیز: بی‌خیل و بی‌سپاه شکستی سپاه‌ها / بی‌جنگ و بی‌جدال گُشادی حصارها (لامعی: ۶)،
پیکار، رقابت: جدال بر سر قهرمانی،
کشمکش، جروبحث، بگومگو،

آرزم، بحث، پرخاش‌جویی، پیکار، جر، جنگ، حرب، خصومت، رزم، زدوخورد، ستیز، ستیزه، عناد، کشمکش، گیرودار، مجادله، مخاصمه، مرافعه، مشاجره، معرکه، مقاتله، منازعه، مناقشه، نبرد، نزاع، نقار

(مص ل.) نبرد کردن، (اِمص.) دشمن، (اِ.) جنگ، ستیز. [خوانش: (جِ) [ع.]]

کشمکش

کشمکش

معرکه

نزاع

خصومت کردن با کسی، پیکار

Gefecht, Schlacht (f)

مُجادَلَه، جِدال، (جادَلَ، یُجادِلُ) جدال کردن با یکدیگر، نزاع و ستیز کردن، مناقشه کردن،

محمّدهاشم سبوکی

167